بریده نشریه «فراغی»
مجله فراغی: «همایش تقدیر از 50 سال فعالیت های قلمی استاد احمدآقا سارلی»
تورنتو – د. خ. اونق: «… ویژگی های این اثر آن را نسبت به برخی از آثار کلاسیکهایمان همچون آثار صایاد-همرا، یوسف و احمد، زهره و طاهر، که در ابهامات قرون خاک خورده است، متمایز و از وضوح بیشتری برخوردار است. و پر واضح است که این اثر، بیان بخشی از تاریخ رئال ملت ما را همراه با ادبیّات آن بیان می دارد. …»
قبل از هرچیز اینجانب از دست اندرکاران این
همایش بویژه از استاد دکتر آرازمحمد سارلی و جمعیّت «میراث» بسیار ممنونم
که این فرصت را برایم مغتنم شمردند که ضمن یادآوری از تاریخ و ادبیاتمان،
با اساتید ارجمندمان نیز آشناتر گردیم، نهایت قدردانی خودرا می نمایم. و
مایه بسی سعادت است برای من در این دوران از استاد احمد سارلی که از
پیشگامان نادر تاریخ و ادبیّات ترکمن در دوره ای خاص است، یاد کنیم و تقدیر
نمائیم. لذا؛
… آغاز سخن را در ظرف دو شاخه مهم علوم انسانی؛ رابطه بین ادبیات و تاریخ
شروع می کنیم. همانطور که در مقالاتی چند بویژه در رابطه با اثر «قیاتخان و
بازماندگان»، همچنین در رابطه با اثر «دیوان جهانشاه حقیقی» و داستان
لیریکی «صایاد-همرا» به این نتیجه رسیدیم که؛ وجود رابطه تفکیک ناپذیر رشته
های تاریخ و ادبیَات باهمدیگر، ریشه یگانه آن را که از یک منبع سرچشمه می
گیرند، صحبت کرده بودیم. و همین علائم را، در خلاقیّت اثر «خشم تویلی خان»
نیز بی کم و کاست مشاهده می کنیم. در این رابطه بیائید به سخنان بزرگان علم
متکی شویم.
[ادامه مطلب را در اینجا بخوانید .]
درباره این سایت